Annabelle Stephenson
In een verrassende wending van gebeurtenissen is gebleken dat de halfgeleidergigant AMD in de jaren 2000 overwoog om NVIDIA over te nemen. Hoewel NVIDIA nu bekend staat om zijn dominantie op de GPU-markt en zijn sterke positie in de AI-chipindustrie, hadden de rollen kunnen worden omgedraaid als de deal was doorgegaan.
Voormalig AMD-medewerker Hemant Mohapatra deelde onlangs inzichten in dit intrigerende verhaal op een online platform. Als technologiefanaat uit de jaren 90 was het lezen van zijn gedetailleerde relaas een spannende ervaring. Het is fascinerend om te bedenken hoe anders het technologielandschap had kunnen zijn als NVIDIA onderdeel van AMD was geworden.
Een van de belangrijkste redenen waarom de overname niet doorging, was het verlangen van NVIDIA-CEO Jensen Huang om zijn positie als CEO te behouden. Helaas was dit een onbespreekbare voorwaarde voor hem. Mohapatra legde uit: “Nu de marktkapitalisatie van NVIDIA ver boven die van AMD en Intel is uitgestegen, is het een interessant verhaal om te vertellen. Tijdens mijn tijd bij AMD in het midden tot eind jaren 2000, waar ik werkte aan CPU/APU/GPU-ontwerp, was het ondenkbaar dat AMD Intel zou inhalen in marktkapitalisatie (wat we in 2020 deden!) en dat NVIDIA zowel zou overtreffen.”
Het blijkt dat AMD zeer dicht bij het sluiten van de deal was, maar Huang’s vastberadenheid om Hector Ruiz, destijds CEO van AMD, te vervangen als de uitvoerend directeur van het gefuseerde bedrijf een einde maakte aan de onderhandelingen. Deze beslissing had verstrekkende gevolgen voor de toekomstige trajecten van beide bedrijven.
Achteraf is het duidelijk dat iemand bij AMD een goed begrip had van het toekomstige potentieel van GPU’s. Hun visie was echter maar gedeeltelijk, en ze faalden in het herkennen van de grote impact die NVIDIA zou hebben. Destijds stond NVIDIA voornamelijk bekend om zijn niche-CPU’s gericht op hardcore gamers, met een sterke focus op CUDA-technologie. AMD was daarentegen een sterke voorstander van OpenGL. Het conflict tussen de twee platformen speelde een rol bij de mislukte overname.
Jensen Huang’s langetermijnstrategie van het combineren van hardware- en softwarevergrendeling, die leek op de aanpak van Apple, overtuigde hem uiteindelijk om de deal af te wijzen, tenzij hij de kans kreeg om het gezamenlijke bedrijf te leiden. AMD aarzelde, en deze momentele besluiteloosheid markeerde het punt waarop hun toekomstige paden permanent uiteenliepen.
Hoewel de overname nooit tot stand kwam, dient dit vergeten hoofdstuk in de geschiedenis van AMD en NVIDIA als herinnering aan hoe dicht de technologie-industrie bij een baanbrekende fusie kwam. De lessen die zijn geleerd uit die opwindende dagen blijven van invloed op de besluitvorming in de snel veranderende wereld van halfgeleiders.
