John Nowacky
Przybycie PT dziesięć lat temu było punktem zwrotnym dla gatunku gier horror. Gra demonstracyjna Hideo Kojimy i Guillermo del Toro zdobyła uwagę zarówno niezależnych deweloperów, jak i produkcji dużego budżetu, inspirując nową falę przerażających doświadczeń. Jednak mimo że PT często jest chwalone jako arcydzieło, jego dziedzictwo jest skomplikowane ze względu na nieudolne wykonanie jego pomysłów przez innych deweloperów.
W tamtym czasie główne gry horror miały problemy. Resident Evil stał się parodią samego siebie, a seria Silent Hill porzuciła swoje strachy na rzecz akcji. PT pojawiło się jako łza nadziei, oferując wizję przyszłości gatunku. Jego sukces leżał w zdolności wywoływania uczucia bezbronności, zanurzając graczy w korytarzu w kształcie litery L z nieskończenie zmieniającym się otoczeniem. Ta powtarzalna rozgrywka kultywowała wzrastającą niepokój i pokazywała potencjał dla horroru atmosferycznego.
Mimo że funkcjonowało jako odrębna gra horror, podstawowym celem PT było wprowadzenie skazanego Silent Hills. Jednak jego narracja nie była głęboka ani znacząca. Historia koncentrowała się wokół nawiedzonego domu zamieszkałego przez zabójczą rodzinę, pozbawiona ludzkiego spojrzenia i rozwiązania obecności duchów. Narracja pozostawiła nieprzyjemny posmak ze względu na przedstawienie przemocy domowej.
Mimo że PT jest pamiętane jako czysty terror, ciężko jest wyobrazić sobie rozszerzenie tego doświadczenia na pełną długość gry. Sukces gry Frictional Games „Amnesia: Mroczne Zstępy” w 2010 roku obiecał, ale ostatecznie nie stał się następnym Resident Evil. Jednak „Amnesia: Odrodzenie”, wydane w 2020 roku, czerpało z PT zwięzłego podejścia i zaoferowało ewolucję jego idei.
Odrodzenie, osadzone w algieryjskiej pustyni, odświeżyło gatunek horroru, tworząc immersyjne doświadczenie z pulsujejącymi momentami. Narracja gry zręcznie spleciona była horrorem z humanizmem, śledząc podróż kobiety w ciąży, Tasi, szukającej towarzyszy po katastrofie samolotu. Ciąża Tasi stała się elementem rozgrywki, wymagając od graczy interakcji z jej brzuchem, aby zmniejszyć poziom strachu. To dodawało głębi i filozoficznemu eksplorowaniu przetrwania i poświęcenia.
Mimo że wpływ PT jest odczuwalny do dziś, warto rozważyć „Amnesię: Odrodzenie” jako obowiązkową grę, która czerpie z najlepszych pomysłów PT i rozwija je. Poprzez łączenie znaczącego opowiadania z napięciami autorowanych, Odrodzenie demonstruje potencjał gier horror do dotarcia do szerszej publiczności. Oferuje ścieżkę do uwolnienia się od pętli PT i stworzenia bardziej wpływowego i zastanawiającego doświadczenia horroru.
