Annabelle Stephenson
Με την πρόσφατη ανακοίνωση ότι ο GAME, ο μεγαλύτερος αγγλικός καταστηματοπώλης βιντεοπαιχνιδιών, δεν θα δέχεται πλέον μεταχειρισμένα παιχνίδια, σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής στην βιομηχανία των video games. Αυτή η αλλαγή στην πολιτική αναφέρθηκε από το Eurogamer και, αν αληθεύει, υποδηλώνει μια σημαντική αλλαγή στο τοπίο των video games.
Ο GAME ήταν συνώνυμος της πώλησης video games στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως η GameStop στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ιδρύθηκε το 1992 και το 1999 αγοράστηκε από την Electronics Boutique, με αποτέλεσμα όλα τα καταστήματα EB να αναγεννηθούν ως GAME. Ωστόσο, όπως η GameStop και πολλές άλλες φυσικές καταστηματικές αλυσίδες, ο GAME αντιμετώπισε πολλές προκλήσεις σε ένα αυξανόμενα ψηφιακό αγοραστικό κοινό.
Το 2012, ο GAME ανακοίνωσε πτώχευση λόγω οικονομικών προβλημάτων, καθώς μεγάλοι εκδότες αρνήθηκαν να τους παρέχουν παιχνίδια. Από τότε, διάφοροι νέοι ιδιοκτήτες προσπαθούν με διάφορες στρατηγικές να επιβιώσουν, συμπεριλαμβανομένης της ποικιλομορφίας των προϊόντων τους με αποκλειστικά παιχνίδια, προϊόντα Funko Pop, επιτραπέζια παιχνίδια, κάρτες Pokémon και οτιδήποτε άλλο θα προσέλκυε τους λάτρεις των video games. Ωστόσο, όλα αυτά τα χρόνια ο GAME διατήρησε πάντα την πρακτική της αποδοχής μεταχειρισμένων παιχνιδιών. Μέχρι τώρα, τουλάχιστον.
Αυτή η απόφαση φαίνεται να είναι μέρος μιας παγκόσμιας τάσης όπου τα φυσικά μέσα αντιμετωπίζουν δυσκολίες να βρουν τη θέση τους σε έναν υπερβολικά ψηφιακό κόσμο. Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, η Best Buy ανακοίνωσε ότι δεν θα πωλεί πλέον DVD και Blu-ray, ενώ φυσικά καταστήματα σε όλο τον κόσμο κλείνουν τις πόρτες τους, με αποτέλεσμα πολλοί υπάλληλοι να χάνουν τη δουλειά τους. Όμως, για κάποιον από το Ηνωμένο Βασίλειο, η αποδοχή μεταχειρισμένων παιχνιδιών από τον GAME ήταν κάτι που θεωρούνταν φυσιολογικό για εμένα. Αισθανόταν σαν μια φυσική επέκταση της κοινότητας των gamers.
Για πολλά χρόνια, πέρναγα τα Σάββατα μου και τις διακοπές στα καταστήματα του GAME, τόσο ως υπάλληλος κατά τη διάρκεια των εφηβικών μου χρόνων όσο και αργότερα ως πελάτης. Ακόμα και σήμερα, οδηγώ το παιδί μου (που ποτέ δεν είδε κασέτα VHS ή κράτησε ένα DVD) στον πλησιέστερο κατάστημα του GAME για γενέθλια με θέμα video games. Έχω παραδώσει παιχνίδια και έχω αποκλείσει αυτά που ήταν πολύ φθαρμένα.
Η πρακτική της αποδοχής μεταχειρισμένων παιχνιδιών ήταν πάντα ένα πικρό κερασάκι. Από την άποψη των μεγάλων εκδοτών, το μισούν γιατί επιτρέπει στους πελάτες να ανακτήσουν κάποια αξία από τα ήδη αγορασμένα προϊόντα τους χωρίς να χρειάζεται να τα αγοράσουν ξανά. Αλλά για τους πελάτες, είναι σκανδαλώδες να πληρώνουν ένα σημαντικό ποσό για ένα προϊόν που το κατάστημα έχει ήδη πουλήσει σε πλήρη τιμή, μόνο για να λάβουν ένα ελάχιστο έκπτωση στην επανπώληση.
Θυμάμαι ακόμα ένα παιχνίδι που κυκλοφόρησε πρόσφατα και κόστιζε 60 δολάρια, με τους πελάτες να λαμβάνουν περίπου 55 δολάρια για να το ανταλλάξουν. Η διαφορά ήταν ακόμη πιο σημαντική για παλαιότερα παιχνίδια, όπου θα προσέφερα περίπου 3 δολάρια και θα πουλούσα το παιχνίδι για 15 δολάρια. Έτσι λειτουργεί ο ελεύθερος ανταγωνισμός, αλλά για το κατάστημα ήταν εύκολο χρήμα.
Προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τον GAME για να επιβεβαιώσουμε τις φήμες, αλλά το κατάστημα ανήκει πλέον στο προβληματισμένο Frasers Group (πρώην Sports Direct), το οποίο έχει έναν μεγάλο αριθμό καταστημάτων σε κάθε βρετανικό δρόμο και διαθέτει περιορισμένες επαφές με τον Τύπο.
Αν αυτή η απόφαση πράγματι δημιουργήσει μια τάση, είναι πιθανό να ακολουθήσουν αλυσίδες λιανικής πώλησης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ίσως είναι καιρός να αδειάσετε τα ράφια και να εξασφαλίσετε πίστωση στο κατάστημα πριν είναι πολύ αργά.
Συχνές Ερωτήσεις (FAQ) για την απόφαση του GAME να σταματήσει να δέχεται μεταχειρισμένα παιχνίδια
The source of the article is from the blog exofeed.nl
