Annabelle Stephenson
VRSim, East Hartford merkezli bir şirket olarak, sanal gerçeklik simülasyonlarıyla el sanatı endüstrisini devrim yaratıyor. Bu simülasyonlar, acil tıbbi hizmetler de dahil olmak üzere çeşitli meslekler için pratik eğitim sağlamak amacıyla tasarlanmıştır. Şirket, Anatomi ve Fizyoloji sınavlarında zorluk yaşayan East Hartford’daki bir grup lise öğrencisine yardımcı olmak için görevlendirildi.
VRSim’in CEO’su Matthew Wallace ve programcı ekibi, öğrencilerin eğitim ve sınav hazırlığı süreçlerinde yardımcı olmayı amaçlayan Acil Tıbbi Hizmetler simülatörünü oluşturmak için sekiz ay boyunca çalıştı.
“Polis, itfaiye ve tıbbi kurtarma hizmetlerine adaylar için aday bulmada zorluk yaşıyorduk,” dedi East Hartford’ın eski belediye başkanı Michael Walsh. “Aday kaynağımızı sürdürmek için okul sistemleriyle ortaklık yaptık.” Ne yazık ki, sistemdeki öğrenciler, sınavın anatomi gereksinimlerini geçmekte zorluk çekiyorlardı.
Bu, tıbbi kurtarma eğitim programlarının genellikle mali kısıtlamalarla karşı karşıya olduğu şaşırtıcı bir sorun değildir. Aslında, Connecticut her bir kişi başına sadece 0.06 sent harcayarak tıbbi kurtarma eğitiminde 47. sırada yer almaktadır.
Walsh, 2021 yılında Wallace ile tanıştı ve 2022’nin sonunda ona sorunu sunmak için iletişime geçti. Wallace, işini büyütürken aynı zamanda yardım etme fırsatı gördü ve işi çeşitli endüstriler için VR teknolojisine odaklandı.
“Bu araç TikTok kuşağı için tasarlandı,” dedi Wallace. Ancak, bir mesleği takip edenler için uygun maliyetli eğitim sağlamak hedeflenmektedir.
Boyama, kaynak yapma hatta hemşire yardımcılığı olsun, VR Sim her bir endüstri için doğru ürüne sahiptir.
“Ben bir tarih ve hukuk diplomasına sahibim. Herhangi bir alanda teknik bilgiye sahip değilim,” açıkladı Wallace. “Kendim bu teknolojiyi kullanmayı öğrendim, ancak küçük şirketleri temsil eden geniş iş deneyimimle birlikte getirdim.”
Peki, Savannah, Georgia’dan bir avukat nasıl 200’den fazla patentle ve Antarktika hariç her kıtada ürün satan bir teknoloji şirketinin CEO’su oldu?
“Aviyonik endüstrisinin en iyi altı üreticisine sahibiz,” dedi Wallace.
Wallace’ın şirketi, 2001 yılında Pratt & Whitney ile önemli bir sözleşme yaparak Joint Strike Fighter uçağı için ürün tasarımında sanal gerçeklik oluşturdu.
Ardından, sanal kaynak sisteminin ilk prototipini geliştirdi ve dünyanın en büyük kaynak ürünleri tedarikçisi olan Lincoln Electric’e sattı. Bu endüstri şimdi 500 milyon dolar değerindedir.
Ancak çalışmaları burada bitmiyor. Havacılık ve otomotiv endüstrilerindeki şirketler tarafından kullanılan bir boya simülasyonu da geliştirdiler.
“Onlara boya eğitimi için teknoloji sağlıyoruz,” dedi Wallace.
Program, bireylerin boyama becerilerini geliştirmelerine ve ardından sanal yöntemi kullanarak hangi malzeme tasarrufu yaptıklarını şirkete göstermelerine olanak tanır.
“Bu sadece boyama ile ilgili değil,” Wallace ekledi. “Altyapı onarımı, köprü inşası. Bütün bu yönler endüstriyel koruyucu kaplamalar tarafından kapsanıyor. Sadece boyama değil. Ayrıca toz kaplama ve kumlama da yapıyoruz.”
Ancak sadece sanal boyama değil.
Japon distribütörleri aracılığıyla yeni parçaları sanal olarak uyumlu hale getirmek için teknolojiyi kullanıyorlar. Bu, üreticilerin parçanın boyama süresini, kaç boyacıya ihtiyaç duyulduğunu ve maliyetini görmelerini sağlar.
“Bu, parçaları üretmeden önce mühendislik ve tasarım değişiklikleri yapmalarını sağlıyor,” açıkladı Wallace. “Değişiklik yapmamıza ve değer eklememize izin veren kavramları seviyoruz.”
Ayrıca teknolojilerinin zihinsel emekçi olarak kabul edilen çalışanlara, daha güvenli toplumlar yaratmalarına nasıl yardımcı olduğunu da takdir ediyorlar.
“Bu modern bir sanal gerçeklik programı olabilir,” dedi Wallace, East Hartford’daki şirketin merkezindeki bir röportaj sırasında. “Mükemmel bir simülasyon olmasa da, eğitim simülasyonudur.”
VRSim’deki pazarlama ve iletişimden sorumlu olan Sara Blackstock, bir programı, sanal bir yaşlı sakini temizleyip ve yapay solunum teknikleriyle yardımcı olduğu bir sanal etkileşimle gösterdi.
Kumanda ve bir kulaklık kullanarak Blackstock, “Henry” adlı bir erkek hastaya göğüs kompresyonu uyguladı. Yaptığı her şey gerçek zamanlı olarak gerçekleşti. Nefes alma durumunu kontrol etti ve normal nefes alıp veremediğinde göğüs kompresyonlarına geri döndü ve talimatlara uygun olarak bir solunum maskesi kullandı.
“Bu araç bir bilgisayara ihtiyaç duymaz. Sadece bir kulaklık ve talimatlar gerektirir,” Wallace, Sertifikalı Hemşire Yardımcısı (CNA) VRNA simülatörüne atıfta bulunarak yorum yaptı. “VR’nin demokratikleşmesini görüyorsunuz.”
Onu “gör birini yap birini” yerine “birini oku, birini dene ve sonunda birini yap” üzerine odaklanan bir mesleki öğrenim programı olarak tanımladı.
Wallace’a göre, program, göğüs kompresyonu yapma direncini hissetmeseniz bile, hareketlerin kas hafızasının geliştirilmesi nedeniyle etkilidir.
Yaşlı bakım evlerinde egzersiz yapmanın daha kolay olacağını, tatmin edici sonuçlar elde edemeyen veya bir simülasyon sırasında bir hastaya zarar veren bireylerin becerilerini defalarca pratik etme fırsatı bulacağını dile getirdi. Hatta bireylerin simülatörü evlerine götürüp kendi ortamlarında pratik yapabileceklerini önerdi.
“Taşınabilir, herhangi bir kısıtlama olmaksızın,” açıkladı Wallace. “Bu, birçok farklı şekilde ihmal edilen alanlar için uygun maliyetli bir eğitim çözümü haline getirir.”
Wallace, hemşirelik evlerinde, itfaiye departmanlarında ve ABD’deki 400 binden fazla doldurulmamış kaynak pozisyonunda iş gücü eksikliğine dikkat çekti.
“Bu, daha hızlı ve daha etkili beceri kazanma imkanı sağlar,” dedi Wallace.
Peki, VRSim için gelecek ne getiriyor?
“Hemşire yardımcılarından (CNA) kayıtlı hemşirelere (LPN), tıbbi teknisyenlere ve tıbbi kurtarıcılara (EMT) kadar daha fazla işçiyi eğitmeye başlayacağız,” diyen Wallace, “Bir sonraki adım, hafıza sorunları olan veya yüksek düzeyde zorlu tıbbi müdahalelere ihtiyaç duyan zorlu hasta gruplarıyla çalışmaktır.”
Şirket şu anda stajyerlerin bir sanal asistana sorular sormasına izin verecek yapay zeka entegrasyonu üzerinde çalışıyor.
SSS: El Sanatı Endüstrisi İçin Sanal Gerçeklik Simülatörleri Yaratmak
The source of the article is from the blog meltyfan.es
