پرداخت به خودبینی در واقعیت مجازی: دیدگاه جدید

گروهی از دانشجویان هلندی به تازگی در یک مطالعه شرکت کرده‌اند که یک جلسه واقعیت مجازی (VR) نظیر راه‌اندازی شفقت خود و کاهش انتقاد خود برای آن‌ها برگزار کرد. تحقیقات بر روی دانشجویانی که به خاطر سرزندگی خود شناخته شده‌اند تمرکز داشته و آن‌ها را به نحوی که به یک شخصیت مجازی شفقت نشان داده و انتقادهای خود را بیان می‌کرده اند قرار داد.

خودانتقاد به تمایل به ارزیابی سخت خود اشاره دارد، که بیشتر بر روی شکست‌ها و ناتوانی‌های فرض شده تمرکز دارد. این امر شامل قرار دادن استانداردهای بالا و بیش از حد انتقادی درباره اعمال و تصمیم‌های شخص است. اگرچه خودانتقاد گاهی اوقات ممکن است به بهبود خود انگیزه دهد، اما می‌تواند منجر به احساس ناکارامدی، کم‌خود ارزشی و بدتر شدن روانی شود. خودانتقاد بیش‌ازاندازه مضر است و مانع توسعه شخصی می‌شود و باعث ایجاد وضعیت‌های احساسی منفی مانند اضطراب و افسردگی می‌شود.

به طرف مقابل، شفقت خود شامل برخورد با خویشتن به مهربانی، فهم و بخشندگی، به خصوص در مواقع دشوار و یا در برابر شکست‌ها است. این نگرش انعطاف‌پذیری عاطفی و دلبستگی کلی را تقویت می‌کند، به عنوان یک استراتژی تنظیم احساسی سازگار که می‌تواند به بهبود سلامت روانی منجر شود.

نویسنده اصلی این مطالعه، ماریت هیدینگ، و همکارانش تصمیم گرفتند که بررسی کنند آیا یک جلسه واقعیت مجازی می‌تواند با اخذ یک دیدگاه متفاوت بهبود خودانتقاد را کاهش دهد و شفقت خود را بهبود بخشد. با توجه به وجود یک رابطه مخالف بین خودانتقاد و شفقت خود، افزایش دادن خودشفقت می‌تواند خودانتقاد را کاهش دهد عنوان میشود.

—

سوالات متداول (FAQ):

1. خودانتقاد چیست؟
خودانتقاد شامل ارزیابی سخت خود، تمرکز بر غلط‌ها و نقص‌های فرض شده است. می‌تواند منجر به کاهش خود ارزشی و بدتر شدن روانی شود.

2. شفقت خود چیست؟
شفقت به معنای برخورد با خویشتن با مهربانی، فهم و بخشندگی است. این امر انعطاف پذیری عاطفی و سلامت کلی را ترویج می‌دهد.

3. عواقب خودانتقاد بیش‌ازاندازه چیست؟
خودانتقاد بیش‌ازاندازه می‌تواند توان توسعه شخصی را مخل کند و به وضعیت‌های احساسی منفی مانند اضطراب و افسردگی کمک کند.

4. اهداف مطالعه چی بود؟
این مطالعه به بررسی پرداخت کردن به خودبینی و بهبود شفقت خود را به دوران کرد، با اخذ یک دیدگاه متفاوت.

5. طراحی مطالعه چی بود؟
این مطالعه دانشجویان روانشناسی هلندی را که به نحو قرار داده شده‌اند – یک گروه در یک جلسه VR شرکت کرد و یک گروه دیگر در یک جلسه مشابه بدون این تکنیک شرکت کرد.

6. جلسه واقعیت مجازی چگونه پیش رفت؟
شرکت‌کنندگان فرصت داشتند تا خودانتقادهای خود را بررسی کرده و یاد بگیرند که چگونه به یک شخصیت مجازی خود که انتقادهای خود را بیان می‌کند، شفقت نشان دهد. نظریات VR ضبط و مجدداً نمایش داده شدند، اجازه می‌دهد شرکت‌کنندگان نشست را از دیدگاه شخصیت مجازی مشاهده کنند.

7. نتایج مطالعه چی بود؟
هر دو گروه تجربه کاهش خودانتقاد و افزایش شفقت را داشتند. مجدداً نمایش دادن جلسات VR با دیدگاه‌های تغییر یافته تأثیر متمایزی نداشته است زیرا دیدگاه‌های مشاهده شده در هر دو گروه مشابه بودند.

8. آیا مداخلات واقعیت مجازی تأثیرات درمانی دارند؟
مطالعه نشان می‌دهد که یک مداخله تک جلسه واقعیت مجازی می‌تواند به کاهش خودانتقاد و افزایش شفقت کمک کند. با این حال، مهم است به یاد داشت که مطالعه تنها نشان نداد تأثیر درمانی قصددار را داشته باشد، بلکه فقط تغییری در شفقت و خودانتقاد پس از مداخله را نشان داد.

9. محدودیت‌های مطالعه چی بود؟
مطالعه تأثیرات بلندمدت مداخله را ارزیابی نکرده بود و تغییرات تنها پس از مداخله ارزیابی شدند.

لینک‌های مرتبط:
– Behaviour Research and Therapy

The source of the article is from the blog publicsectortravel.org.uk