Καινοτόμες Προσεγγίσεις στη Μεταχειρισμό του Μετεγκατάστασης Μετά Τραύματος Στρες μέσω Κινδυνοθεραπείας και Εικονικής Θεραπείας

15 Μαρτίου 2024
Terapia wirtualna i stymulacja mózgu – nowatorskie podeście do leczenia PTSD

Σε ένα πρόσφατο καινοτόμο κλινικό μελέτη, η κινδυνοθεραπεία και η εικονική θεραπεία συνδυάστηκαν για να εμφανίσουν ελπιδοφόρα αποτελέσματα στη μεταχείριση της Διαταραχής Μετά Τραύματος Στρες (ΜΜΤΣ) μεταξύ πολεμικών ετών στις ΗΠΑ. Η μελέτη, λεπτομερώς αναλυμένη σε ένα πρόσφατο άρθρο στο JAMA Psychiatry, επέδειξε μια σημαντική μείωση των συμπτωμάτων του ΜΜΤΣ μεταξύ των συμμετεχόντων που υποβάλλονταν σε αυτήν την καινοτόμο μέθοδο θεραπείας.

Ορισμοί:
ΜΜΤΣ: Η Διαταραχή Μετά Τραύματος Στρες, ένα κατάσταση που επηρεάζει σημαντικά τις ζωές των ατόμων που πλήττονται από τη διαταραχή. Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως ενοχλητικές σκέψεις, αποφυγή καταστάσεων, αυξημένη ερεθισμό και διαταραχές διάθεσης.

Κύρια Στοιχεία:
Παραδοσιακές μεθόδοι θεραπείας, όπως η κινητηρία γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία και τα φάρμακα, είναι πολύτιμες, αλλά ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών δεν ανταποκρίνονται επαρκώς σε αυτές τις μεθόδους ή δεν ανέχονται τις συνοδευόμενες παρενέργειες των φαρμάκων. Επιπλέον, ένα σημαντικό ποσοστό ατόμων που ασκούν ψυχοθεραπεία διακόπτουν την αυτή, υποδεικνύοντας ένα σημαντικό κενό στην αποτελεσματική θεραπεία του ΜΜΤΣ.

Ο Καθηγητής Noah Philip από το Warren Alpert Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Brown και οι συνεργάτες του επιδίωξαν να εξερευνήσουν μια καινοτόμο προσέγγιση συνδυάζοντας τη μετακρανιακή άμεση ρεύματος (tDCS) και την εικονική θεραπεία για να προσφέρουν πιθανώς μια πιο αποτελεσματική επιλογή θεραπείας για άτομα που υποφέρουν από ΜΜΤΣ.

Η μελέτη βασίστηκε στην υπόθεση ότι η ρύθμιση της σύνδεσης μεταξύ της αμυγδάλης και της προκεφαλικής φλοιώδους κοιλότητας μπορεί να ενισχύσει την εξαφάνιση του φόβου, νευροβιολογικές διεργασίες που σχετίζονται με τη μη μάθηση του φόβου από ένα προηγουμένως τρομακτικό ερέθισμα. Η αμυγδάλη διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην επεξεργασία του φόβου και στις συναισθηματικές αντιδράσεις, κωδικοποιώντας και αποθηκεύοντας τη συναισθηματική σημασία των γεγονότων, ιδίως αυτών που είναι απειλητικά. Η προκεφαλική φλοιώδης κοιλότητα από την άλλη, εμπλέκεται στη ρύθμιση και την καταστολή των συναισθηματικών αντιδράσεων που παράγονται από την αμυγδάλη.

ΣΣΕ:

1. Ποιες μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν στην κλινική μελέτη;
– Η κλινική μελέτη συνέθετε την μετακρανιακή άμεση ρεύματος (tDCS) και την εικονική θεραπεία.

2. Τι είναι η ΜΜΤΣ;
– Η ΜΜΤΣ αντιπροσωπεύει τη Διαταραχή Μετά Τραύματος Στρες, μια κατάσταση που επηρεάζει σημαντικά τις ζωές των ατόμων που πλήττονται από τη διαταραχή. Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως ενοχλητικές σκέψεις, αποφυγή καταστάσεων, αυξημένη ερεθισμό και διαταραχές διάθεσης.

3. Γιατί χρειάζεται μια καινοτόμο προσέγγιση στην μεταχείριση της ΜΜΤΣ;
– Οι παραδοσιακές μεθόδοι αντιμετώπισης της ΜΜΤΣ, όπως η κινητήρια γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία και τα φάρμακα, δεν είναι αποτελεσματικές για όλους τους ασθενείς. Επιπλέον, ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών δεν ανέχονται τις παρενέργειες που συνδέονται με τα φάρμακα, και πολλοί διακόπτουν τη ψυχοθεραπεία. Υπάρχει ανάγκη να βρεθεί μια πιο αποτελεσματική επιλογή θεραπείας για άτομα που υποφέρουν από ΜΜΤΣ.

4. Ποια ήταν τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης;
– Η μελέτη αποκάλυψε ότι η συνδυασμένη εφαρμογή της μετακρανιακής άμεσης ρεύματος και της εικονικής θεραπείας μείωσε σημαντικά τα συμπτώματα της ΜΜΤΣ στους συμμετέχοντες της μελέτης. Η βελτίωση στα συμπτώματα της ΜΜΤΣ παρατηρήθηκε μετά από τρεις συνεδρίες θεραπείας, και οι επιδράσεις διατήρησαν ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της θεραπευτικής διαδικασίας.

5. Ποιες επιπρόσθετες μελέτες σχεδιάζει να πραγματοποιήσει η ερευνητική ομάδα;
– Η ερευνητική ομάδα στοχεύει στη διεξαγωγή περαιτέρω μελετών με μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων, μεγαλύτερες περιόδους παρατήρησης και ενδεχομένως επαναλαμβανόμενες συνεδρίες θεραπείας για να κατανοήσει τα μακροχρόνια αποτελέσματα και τις εγκεφαλικές αλλαγές που προκαλούνται από αυτήν τη νέα μέθοδο.

6. Ποιες είναι οι περιορισμοί της μελέτης;
– Οι περιορισμοί της μελέτης περιλαμβάνουν τον περιορισμένο αριθμό συμμετεχόντων και τη σύντομη διάρκεια της θεραπείας. Επιπλέον, πιθανές μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να διερευνήσουν τη μακροχρόνια αποτελεσματικότητα και τη γενικευσιμότητα των ευρημάτων.

The source of the article is from the blog jomfruland.net

Don't Miss