Annabelle Stephenson
Από τότε που άρχισα να παίζω το Another Code: Recollection στο Nintendo Switch, ένα σκέψη δε με αφήνει σε ησυχία. Με συνοδεύει όσο λύνω συναρπαστικά παζλ και ακόμη κατά τη μετάβαση από το ένα σημείο στο άλλο. Αυτή η σκέψη είναι απλή: Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό υπάρχει.
Αλλά ας διευκρινίσουμε, το Another Code: Recollection δεν είναι ένα κακό παιχνίδι. Ας δώσω φως για το τι ακριβώς είναι: ένα “πλήρως βελτιωμένο” ζευγάρι παιχνιδιών που συνδυάζει μυστήριο και λύση παζλ. Αποτελείται από το Another Code: Two Memories, που κυκλοφόρησε πριν σχεδόν 20 χρόνια στο Nintendo DS (γνωστό ως Trace Memory στη Βόρεια Αμερική), και το Another Code: R – A Journey into Lost Memories, που εμφανίστηκε πριν 15 χρόνια στην κονσόλα Wii αλλά δεν κατάφερε να φτάσει στην αγορά της Βόρειας Αμερικής.
Και τα δύο παιχνίδια έλαβαν θετικές κριτικές, αλλά δεν γίνανε ποτέ μεγάλα χτυπήματα στο χαρτί. Παρόλο που το Another Code: Recollection διαθέτει βελτιωμένα γραφικά, νέους διαλόγους και επιπλέον συστήματα υπόδειξης και πλοήγησης, εξακολουθούν να είναι στην ουσία τα ίδια δύο παιχνίδια. Όλα είναι τώρα πολύ πιο λεπτομερή, αλλά τα θεμέλια παραμένουν αναλλοίωτα.
Σε και τα δύο παιχνίδια, την πλοκή των οποίων δεν θέλω να αποκαλύψω, η κεντρική ηρωίδα είναι η Ashley Mizuki Robbins. Η Ashley αναζητά στοιχεία για την εξαφάνιση των γονιών της. Οι παίκτες θα την ακολουθήσουν στο ταξίδι της καθώς μετακινείται από ένα νησί στο άλλο, λύνοντας παζλ και αναζητώντας απαντήσεις σε αμφίσημες και από μνήμης απουσιάζουσες αναμνήσεις. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι πολύ πιο συναρπαστικό απ’ ό,τι ακούγεται, αλλά δεν είναι συνδυασμός των Subway Surfers και του TikTok.
Ωστόσο, ακόμη και αν τα παιχνίδια Another Code ήταν αμέσως συναρπαστικά και κατά τρόπο απόλυτα προσελκυστικά, φαίνεται όλο και περισσότερο ότι η ανακυκλωσης παλαιότερων τίτλων είναι ανησυχία μόνο για μία μικρή αριθμός εταιριών. Δεν είναι ένα νέο πρόβλημα, αλλά για γίγαντες όπως η Nintendo, γίνεται ακόμη πιο πολύπλοκο λόγω της διαθεσιμότητας παλαιών παιχνιδιών στο Nintendo Switch Online. Γιατί να κυκλοφορήσεις μια εντελώς νέα έκδοση κάτι όταν η μεταφορά παλαιών τίτλων σε μια νέα πλατφόρμα είναι αρκετή για να ικανοποιήσει τους περισσότερους ανθρώπους; Ψηφιακές εκδόσεις των ίδιων παλιών τίτλων, όπως το Golden Sun, φαίνονται σαν μια πολύ απλούστερη λύση από το να τα ξανακάνεις από την αρχή.
Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε το γεγονός ότι ο δημιουργός του παιχνιδιού, η Cing, είναι νεκρή για πάνω από 15 χρόνια. Παρόλο που η εταιρία κυκλοφόρησε το ευπρόσδεκτο παιχνίδι Little King’s Story στο Wii ένα χρόνο πριν από την πτώχευσή της τον Μάρτιο του 2010, σχεδόν όλα τα μεγάλα παιχνίδια της Cing που εκδόθηκαν από την Nintendo παραμένουν σε μια λογοκριμένη θέση.
Μόνο λαμβάνοντας υπόψη αυτό το πλαίσιο μπορείτε να καταλάβετε τι εννοώ όταν λέω “Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό υπάρχει.” Πραγματικά δε μπορώ! Με βάση όλους τους παραπάνω λόγους, μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι υπάρχει το Another Code: Recollection. Αν και δεν θέλω να εμβαθύνω πολύ στη σημασία του, θα με ενθάρρυνε να δω παρόμοια μεταχείριση και για παιχνίδια όπως το Hotel Dusk και η συνέχειά τους στο Nintendo Switch. Αισθάνομαι σαν θαύμα που μπορεί να αγοραστεί ένα φυσικό αντίτυπο, ειδικά αφού ήταν το μόνο που υπήρχε στο κατάστημα την ημέρα κυκλοφορίας.
Ελπίζω ότι η προσέγγιση αυτή θα γίνει αντιληπτή από τους ανθρώπους στη θέση λήψης αποφάσεων στη Nintendo, PlayStation και Xbox. Ελπίζω να μην είναι πλέον έκπληξη όταν οι εταιρίες αυτές κυκλοφορήσ
The source of the article is from the blog anexartiti.gr
