Arthur Herring
Η διαδοχή της κυρίας Σίλα Τζάκσον-Λι άφησε ένα κενό στις καρδιές των ανθρώπων που την γνώριζαν. Μετά από μια γενναία μάχη με τον καρκίνο του παγκρέατος, η Τζάκσον-Λι, που εκπροσωπούσε το 18ο Κογκρέσο του Τέξας για σχεδόν τρεις δεκαετίες, αφήνει πίσω της ένα εντυπωσιακό έργο εξυπηρέτησης και ακτιβισμού.
Για τον Λόρενς Μπελ, ήταν περισσότερο από μια πολιτικός· ήταν η αγαπημένη θεία του. Από μικρός, ο Μπελ αγωνίστηκε ακούραστα για την επανεκλογή της, εμπνευσμένος από την ακλόνητη αφοσίωσή της στη δημόσια υπηρεσία. “Αν μπορούσα να σμικρύνω μαζί τον Δρ. X και τον Μαγκνίτο και τον Σούπερμαν και τον Μπάτμαν, τη Λυγρή Γυναίκα, όλους σε ένα, θα έπαιρνα για αποτέλεσμα τη Σίλα,” θυμάται ο Μπελ.
Η Μαξίν Λέιν-Σιλς, που γνώρισε την Τζάκσον-Λι το 1980, την επαινεί ως την πιο σκληρά εργαζόμενη πολιτικό που είχε δει ποτέ. Ήταν εμφανές από την αρχή ότι η Τζάκσον-Λι ήταν αποφασισμένη να διαπραγματευτεί αλλαγές. Παρά τις αρχικές αντιξοότητες, συμπεριλαμβανομένων αποτυχημένων αιτήσεων για δικαστή, συνέχισε ακάματα, γίνοντας τελικά η πρώτη αφροαμερικανίδα που εκλέγεται σε περιφερειακό αξίωμα στο Χιούστον.
Όταν βρέθηκε στο Κογκρέσο, η Τζάκσον-Λι συνέχισε την υπεράσπισή της για τα δικαιώματα των γυναικών, ηγούμενη της προσπάθειας να ανανεωθεί ο Νόμος Κατά της Βίας προς τις Γυναίκες. Στήριξε επίσης νομοθεσία για την αντιμετώπιση της αστυνομικής κατάχρησης και είχε βασικό ρόλο στην κήρυξη της 19ης Ιουνίου ως ομοσπονδιακής αργίας. Η αφοσίωσή της προς την κοινότητα ήταν ακλόνητη, πηγαίνοντας συχνά σε κηδείες και θρησκευτικές λειτουργίες στην περιοχή της για να εκφράσει τη στήριξή της.
Ένα από τα μεγαλύτερά της επιτεύγματα ήταν οι ακάματες προσπάθειές της να σώσει το σύστημα σχολείων North Forest ISD. Ως η μοναδική εκλεγμένη αξιωματούχος που στάθηκε με την κοινότητα, η Τζάκσον-Λι μάχησε γενναία για τη διατήρησή του, παρά την τελική του διάλυση το 2013. Στάθηκε ψηλά και αναδίδοντας, ένας φάρος ελπίδας για όσους εξυπηρέτησε.
Η διαδοχή της κυρίας Σίλα Τζάκσον-Λι συνιστά μια τεράστια απώλεια για το έθνος. Το έργο της ως αφιερωμένης δημόσιας υπηρέτριας, υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών και υπέρμαχη της κοινότητάς της θα συνεχίσει να εμπνέει τις μελλοντικές γενιές. Η απουσία της θα αισθάνεται, αλλά η επίδρασή της θα διαρκέσει. Αναπαύσου εν ειρήνη, κυρία Τζάκσον-Λι.
