John Nowacky
Η άφιξη του PT πριν από δέκα χρόνια σημάδεψε ένα στροφή στο είδος των παιχνιδιών τρόμου. Το παιχνίδι PT που δημιούργησαν ο Χίντεο Κοζίμα και ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο κατέκτησε το ενδιαφέρον τόσο των indie developers όσο και των παραγωγών μεγάλου προϋπολογισμού, εμπνέοντας μια νέα παλιού τύπου εμπειρία τρόμου. Ωστόσο, αν και το PT συχνά επαινείται ως αριστούργημα, η κληρονομιά του είναι περίπλοκη εξαιτίας της αναποτελεσματικής εκτέλεσης των ιδεών του από άλλους developers.
Εκείνη την εποχή, τα κυρίαρχα παιχνίδια τρόμου αντιμετώπιζαν δυσκολίες. Το Resident Evil είχε μετατραπεί σε παρωδία του εαυτού του, και η σειρά Silent Hill είχε εγκαταλείψει τους φόβους της για τη δράση. Το PT εμφανίστηκε σαν ένα φωτεινό σημείο ελπίδας, προσφέροντας μια οπτική για τη μελλοντική μορφή του είδους. Η επιτυχία του βρισκόταν στην ικανότητά του να προκαλεί ευάλωτοτητα, εμβαθύνοντας τους παίκτες σε μια γωνιά με εναλλασσόμενα περιβάλλοντα. Αυτό το επαναλαμβανόμενο gameplay καλλιέργησε μια αυξανόμενη ανησυχία και ανέδειξε το δυναμικό του για ατμοσφαιρικό τρόμο.
Παρόλο που λειτουργεί ως αυτόνομο παιχνίδι τρόμου, ο κύριος στόχος του PT ήταν να παρουσιάσει το καταραμένο Silent Hills. Ωστόσο, η αφήγησή του εμφάνισε κενά ως προς το βάθος και τη σημασία. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα σπίτι που κατοικείται από μια δολοφονική οικογένεια, λειψή σε ανθρώπινη συνείδηση και επίλυση για τη φαντασμαγορική παρουσία. Η αφήγηση άφησε μια δυσάρεστη γεύση λόγω της απεικόνισης της οικιακής βίας.
Αν και το PT θυμάται ως αγνό τρόμο, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς να επεκτείνει την εμπειρία του σε ένα παιχνίδι με πλήρη διάρκεια. Η επιτυχία του Amnesia: The Dark Descent της Frictional Games το 2010 έδειξε υποσχόμενη πορεία, αλλά τελικά απογοήτευσε στο να γίνει το επόμενο Resident Evil. Ωστόσο, το Amnesia: Rebirth, που κυκλοφόρησε το 2020, ανέλαβε έμπνευση από τη σύντομη προσέγγιση του PT και πρόσφερε μια εξέλιξη των ιδεών του.
Το Rebirth, που διαδραματίζεται στην Αλγερινή ερήμο, ανανέωσε το είδος τρόμου με συναρπαστικές στιγμές. Η αφήγηση του παιχνιδιού ειδείς τρέχει τον τρόμο με την ανθρώπινη πλευρά, ακολουθώντας το ταξίδι μιας έγκυος κυρίας, Τάσι, που ψάχνει τους συντρόφους της μετά από αεροπορικό δυστύχημα. Η εγκυμοσύνη της Τάσι έγινε στοιχείο gameplay, απαιτώντας από τους παίκτες να αλληλεπιδράσουν με την κοιλιά της για να μειώσουν τα επίπεδα φόβου της. Αυτό πρόσθεσε βάθος και φιλοσοφική έρευνα της επιβίωσης και της θυσίας.
Ενώ η επίδραση του PT αισθάνεται ακόμα σήμερα, αξίζει να λάβουμε υπόψη το Rebirth ως ένα παιχνίδι που πρέπει να δοκιμάσετε και που παίρνει τις καλύτερες ιδέες από το PT και τις επεκτείνει. Μέσω της συνδυαστικής αφήγησης με σφιχτογραφημένους, δημιουργικούς φόβους, το Rebirth δείχνει το δυναμικό των παιχνιδιών τρόμου να φτάσουν σε πιο ευρύ κοινό. Προσφέρει ένα δρόμο για να απελευθερωθεί από τον βρόχο του PT και να δημιουργήσει μια πιο επιδραστική και σκεπτική εμπειρία τρόμου.
