توانایی GPU های دوگانه: نه تنها برای بازیکنان

در دنیای فناوری امروزی، مفهوم استفاده از چند GPU برای بازی، مانند SLI و CrossFire، منسوخ شده است. اما قدرت GPU های دوگانه در برنامه های دیگر به همان اندازه ارزشمند است، همانطور که در نمایشگاه FluidX3D نشان داده شد. توسط توسعه دهنده دکتر موریتز لهمان تحت برند ProjectPhysX، یک ترکیبی از Intel A770 و Nvidia Titan Xp به کار گرفته شد، یک سیستم که به سالگرد هفتمین وجودش نزدیک است. اگرچه این ترکیب عجیب به نظر می رسد، نتایج نشان می دهد که این دو GPU در کنار هم با همکاری قدرتمندی ساخته اند.

نمایش چند GPU بسیار آسان و ساده بود. دکتر لهمان از Acer Predator A770 16GB و Nvidia Titan Xp استفاده کرد، هر GPU نیمی از شبیه سازی را تحمل و رندر می کند. در حالی که DX12 و Vulkan بیشترین از API های محبوب مولتی-GPU هستند، FluidX3D بر روی OpenCL اجرا می شود، یک توسعه از گروه Khronos که همان خالقان Vulkan هستند.

اگرچه داده های دقیق عملکرد ارائه نشدند، دکتر لهمان مدعی است که راه اندازی دوگانه-GPU نسبت به هر GPU به صورت جداگانه 70٪ کارآمدتر بود، که برای نمونه ترکیب A770 و Titan Xp نتایج مشابهی در FluidX3D تحویل می دهد. شبیه سازی یک ساعت و 13 دقیقه طول کشید و زمان رندرینگ تقریباً 14 دقیقه بود. این نشان می دهد که هر کارت به عنوان مجزا ممکن است حدود دو ساعت وقت برای شبیه سازی بخواهد.

گرچه این ترکیب طنزآمیز به نظر می رسد، اما مبرر منطقی داشت. همانطور که توسعه دهنده بیان کرد، ترکیب GPU های بسیار قدرتمند با GPU های به مراتب ضعیف تر ارزش کمی دارد. در مورد FluidX3D، از ارزش افزوده استفاده از GPU هایی با ظرفیت و پهنای باند حافظه مشابه بهره برداری کنند. A770 دارای 16GB حافظه و 560GB/s پهنای باند است، در حالی که Titan Xp دارای 12GB حافظه و 548GB/s پهنای باند است. بنابراین، این ترکیب انتخاب منطقی ای است.

سخت است برایمان باور کنیم که صنعت بازی تکنولوژی چند-GPU را کنار گذاشته است، با توجه به افزایش 70٪ کارایی نشان داده شده در نمایشگاه FluidX3D. دیدگاه های شرکت کنندگان در طول نمایشگاه سریعاً اشاره کردند که DX12 و Vulkan حمایت قابل توجهی برای این فناوری دارند و اتصال GPU به GPU اکنون قابل اعتماد تر از همیشه است، به خاطر سرعت بی نظیر نسخه های جدیدی از PCIe.

دکتر لهمان در پاسخ به این نظرات، تحلیل خود را ارائه کرد و چندین مشکلات مربوط به تنظیمات چند-GPU در بازی ها را برجسته کرد. نگرانی اصلی مربوط به هزینه های مربوط به توسعه راه حل های چند-GPU برای بازی ها می باشد. در گذشته، این وظیفه بر عهده Nvidia و AMD بود، اما با ظهور DX12 و Vulkan، مسئولیت به توسعه دهندگان بازی ها منتقل شده است. این API ها قابلیت های قدرتمندی را برای مولتی-GPU ارائه می دهند، اما برای اثربخشی نیاز به بهینه سازی دستی دارند. با این حال، توسعه دهندگان بازی ها از پیاده سازی پشتیبانی مولتی-GPU سود نبرده اند، زیرا تاکنون همیشه یک ویژگی کوچک بوده است، حتی در بین علاقمندان به کامپیوتر شخصی.

به جای سرمایه گذاری در فناوری های چند-GPU، صنعت هدایت به سمت جهت دیگری جهت رسیدن به کارایی بیشتر برده است. اکنون تمرکز بیشتر بر تنظیمات GPU های تکی قرار دارد و مدل های پرچمداری ایجاد شده اند که به قدری بزرگ شده اند که “شما حتی نمی توانید یکی از آنها را در یک کیس کامپیوتر معمولی قرار دهید، فقط درباره دوگانه حرف می زنیم”، همانطور که دکتر لهمان اشاره می کند. با توجه به اینکه بسیاری از GPU ها، مانند RTX 4090 Founders Edition، سه اسلات را اشغال می کنند، می توان به راحتی این نظریه را قبول کرد. در حال حاضر، فناوری چند-GPU به تدریج در مراکز داده، ابرمحاسبات و سیستم های متمرکز بر هوش مصنوعی رونق گرفته است، جایی که هزینه اجرای آنها موجه است.