یک مطالعه اخیر انجام شده توسط پژوهشگران دانشگاه تورنتو نشان میدهد که استفاده از واقعیت مجازی و افزوده (VR و AR) میتواند تأثیر قابل توجهی بر نحوه درک و تعامل افراد با دنیای واقعی داشته باشد. یافتههای این مطالعه دارای پیامدهای مهمی برای صنایع مختلف است که از این فناوریها برای آموزش استفاده میکنند.
در این مطالعه که در ژورنال Scientific Reports منتشر شده است، مشاهده شده است که افراد در VR و AR به طرز مختلفی حرکت میکنند که منجر به خطاهای موقت در حرکت در دنیای واقعی میشود. شرکتکنندگانی که از VR استفاده کردند دچار کمرساندگی هدف خود شدند و به مقصد کافی نرسیدند، در حالی که کسانی که از AR استفاده کردند دچار اضافهرساندگی به هدف خود شدند و آن را بیش از اندازه رسیدند. با این حال، این تأثیرات به تدریج با بازگشت افراد به شرایط دنیای واقعی ناپدید میشوند.
یکی از یافتههای جالب این است که الگوهای حرکت در VR و AR مستقیماً بر حرکتهای در جهان واقعی تأثیر میگذارد. علاوه بر این، تأثیرات AR به سرعت بیشتری نسبت به VR ناپدید میشوند، با این که شرکتکنندگان بعد از استفاده از AR سریعتر به شرایط واقعی باز میگردند.
بر اساس گفتهٔ شیائوی مایکل ونگ، یک دستیار تحقیقاتی در دانشکده تربیت بدنی و ورزش درگیر در مطالعه، اختلاف اساسی میتواند به خاطر این باشد که افراد در AR همچنان میتوانند محیط واقعی خود را ببینند و با آن تعامل داشته باشند که اجازه میدهد تا از نظر عمق و فاصله بهترین ادراک را حفظ کنند.
محدودیتها و تأثیرات VR و AR بر عملکرد در دنیای واقعی حیاتی است که باید در نظر گرفته شود زیرا این فناوریها ادامه مییابند. این دانش مخصوصاً برای حرفههایی مانند جراحان، خلبانان و رانندگان که از این فناوریها برای توسعه مهارتهای خود استفاده میکنند، میتواند حیاتی باشد. درک از اینکه VR و AR چگونه بر حرکت در دنیای واقعی تأثیر میگذارند، اطمینان حاصل میکند از این فناوریها به نحو مؤثر و ایمن استفاده شود.
همانطور که VR و AR ادامه مییابند، نیاز به تحقیقات بیشتر برای بررسی تأثیرات بلندمدت این فناوریها بر درک و عملکرد افراد در دنیای واقعی وجود دارد. با درک جامع از تأثیر این فناوریها، پژوهشگران میتوانند راهنمایی در توسعه برنامههای آموزشی مؤثر داشته باشند و تجربیات کاربران را در محیطهای مجازی و افزوده بهبود دهند.
واقعیتهای مجازی و افزوده به افزایش بهکارگیری شدهاند در حوزههایی مانند بهداشت، تولید، آموزش و سرگرمی.
طراحی محیطی یک فضای کاملاً مجازی را برای کاربران فراهم میکند، در حالی که واقعیت افزوده اطلاعات دیجیتال را بر روی دنیای واقعی قرار میدهد.
استفاده از VR و AR میتواند با فراهم کردن شبیهسازیهای واقعگرایانه و تجربیات یادگیری تعاملی، تمرینات آموزشی را تقویت کند.
شرکتهایی مانند Oculus (متعلق به فیسبوک)، HTC، Microsoft و Google دستگاهها و پلتفرمهای VR و AR را توسعه دادهاند.
برنامههای VR و AR محدود به تجربیات بصری نیستند، بلکه میتوانند حسلمسی و حسصوتی را نیز به خود ادغام کنند.