واقعیت مجازی: یک پیشرفت در درمان اختلال استرس پس از ضایعه (PTSD)
واقعیت مجازی (VRE) رویکردی است که درمان اختلال استرس پس از واقعه (PTSD) را به یک انقلاب تبدیل کرده است. اگرچه روش‌های سنتی برای بسیاری از بیماران مؤثر بوده‌اند، اما نیاز به راه‌حل‌های نوآورانه و کارآمد بیشتر در حال افزایش است. VRE یک محیط منحصر به فرد و جذاب فراهم می‌کند که به افراد امکان می‌دهد تا با تجربیات تروماتیک خود در یک محیط کنترل شده و ایمن روبه‌رو شوند.
یک مطالعه اخیر به رهبری JoAnn Difed و همکاران تأثیربخشی VRE را با ترسیم طولانی‌مدت (PE) مقایسه نمود، همراه با پتانسیل افزایش D-cycloserine (DCS)، یک عامل دارویی که برای تسهیل یادگیری انقراض شناخته می‌شود. این مطالعه بر سربازان با PTSD مرتبط با نبردها تمرکز داشت.
نتایج مطالعه نشان داد که هر دو VRE و PE منجر به بهبودهای بالینی مشابهی شدند. با این حال، یک یافته جالب بروز آمد: VRE برای شرکت‌کنندگانی با افسردگی هم‌افزایی مؤثرتر بود، درحالی‌که PE برای شرکت‌کنندگان غیر افسرده تراوش بیشتری داشت.
علاوه بر این، مطالعه نقش نشانگرهای ژنتیکی را در پیش‌بینی واکنش‌های درمانی بررسی کرد. حاملان واریانت‌های ژنتیکی خاصی همچون ژن Val66Met BDNF، بهترین بهبودها را نشان دادند هنگام استفاده از تقویت DCS.
این یافته‌ها دارای پیامدهای بالینی مهمی هستند. راهبردهای درمانی PTSD شخصی‌شده‌ای که عواملی مانند افسردگی هم‌افزا و نشانگرهای ژنتیکی را در نظر می‌گیرند، می‌توانند به کمک بهینه‌سازی درمان‌ها بپردازند. این تحقیق یک گام مهم به سوی درمان‌های دقیق درمانی PTSD، امیدواری به مداخله‌های هدفمند و مؤثر را ارائه می‌دهد.
برای روان‌درمانگرانی که به تداخل VRE در عملکرد خود علاقه‌مند هستند، چند مرحله باید مورد توجه قرار گیرد. آموزش در مورد مبانی فناوری واقعیت مجازی و کاربردهای آن در درمان ضروری است. به دست‌آوردن تجهیزات VR لازم و جویایی گواهینامه یا آموزش ویژه در VRE، انطمام مؤثر را در عملیات تضمین خواهد کرد. همچنین، مشارکت با متخصصان در این حوزه و بروز اطلاعات در مورد تحقیقات در حال انجام، برای پیوستگی بهبود استراتژی‌های درمانی، حائز اهمیت است.
ترجمه شده با ارزیابی ضعیف
