Tittel: Utviklinga av PC-grafikk: Frå berre tekst til EGA

Tidleg på 1980-talet var personlige datamaskiner långt unna den grafiske krafta vi kjenner i dag. Maskiner som IBM PC 5150 og klonane var avgrensa til berre tekstbaserte skjerma eller lågoppløyste bitmapgrafikkar. Maksimal oppløysing for fargegrafikk var berre 320 x 200, med eit fargepalett på berre fire fargar.

På den tida var desse grafikkfunksjonane langt ifrå tilfredsstillande. Heimdatamaskinar som Commodore 64 skrøyt av 16-fargers grafikk, medan Apple introduserte Apple IIc med endå høgare oppløysing og fargealternativ. IBM måtte henge med, og dermed vart den forbetra grafikkadapteren (EGA) fødd.

Den originale EGA-kortet, designa for IBM PC/AT, var eit massivt tilleggskort som var over 13 tomme lang. Det inneheldt spesialiserte brikker, minnekontrollerarar og krystalltimarar for å sikre smidig drift. I utgangspunktet hadde det 64KB RAM, men det kunne oppgraderast til 192KB.

Eitt av dei viktigaste trekkja med EGA-kortet var kompatibiliteten med eksisterande skjermar, som Color Graphics Adapter (CGA) og Monochrome Display Adapter (MDA). Dette vart oppnådd ved å bruke same tilkopling og leggje til DIP-brytarar for skjermval.

EGA førte med seg betydelege forbetringar samanlikna med CGA. Det tilbaud oppløysingar på opptil 640 x 200 eller 640 x 350 og ein fargepalett på 64 fargar, noko som gjorde det mogleg for meir visuelt tiltalande grafikk. Spel som «The Secret of Monkey Island» viste den klare skilnaden mellom EGA og CGA visuelt sett.

Likevel var det éin stor ulempe med EGA: den svært høge prisen. Berre det grunnleggjande EGA-kortet åleine koste over $500, og å leggje til Memory Expansion Card og ein kompatibel skjerm auka prisen til nær $1,000. Dette gjorde EGA til ein luksus berre for dei mest dedikerte PC-entusiastane.

Til alt hell gjekk andre selskap inn i marknaden og tilbaud rimeligare EGA-kompatible grafikkort. Chips and Technologies (C&T) utvikla ein mindre, kostnadseffektiv brikke, noko som førte til introduksjonen av talrike EGA-klonar. Dette gjorde at EGA fekk ein betydeleg marknadsandel, med meir enn 40% av grafikktilleggskort-salget innan 1986.

EGA hadde òg ei djupverkande påverknad på PC-speling. Det gjorde det mogleg å utvikle visuelt imponerande spel, som Advanced Dungeons & Dragons-serien og grafiske eventyr som «Kings Quest» og «Maniac Mansion.» EGA gjorde ekte actionspel mogleg på PC, med rullande plattformspel og banebrytande 3D-motorar.

Når ein ser tilbake, hadde EGA sine avgrensingar, men det var ein viktig trinnstein i utviklinga av PC-grafikk. Det bana vegen for meir avanserte grafikkstandardar og pressa grensene for kva som var mogleg innan spilleutvikling. I dag skuld vi den beskjedne starten til EGA-grafikk mykje for forma PC-spellandskapet.