Tittelen: Viktigheita av individuell uttrykking i relasjonar

I eit forhold er det ein skjør balanse mellom personleg uttrykk og konsekvensane det kan ha på partnaren vår. Gjennom historia har vi sett tilfelle der enkeltpersonar har blitt møtt med kritikk og dom for handlingane sine, hovudsakleg på grunn av samfunnets forventningar eller partnaren sin posisjon. Eit døme på dette er Mary Todd Lincoln, kona til den tidlegare presidenten Abraham Lincoln.

Handlingane til Mary Todd Lincoln vart sett på som upassande i si tid, noko som førte til at mange so stilte spørjeteikn ved sinnslidelsen og moralske karakter. Psykologar og historikarar spekulerar no i at ho kan ha lidd av bipolare sinnslidingar. Uavhengig av den underliggande årsaka, kan ein ikkje ignorere ansvaret som fell på partnaren i slike situasjonar.

Som president og Mary sin mann stod Abraham Lincoln overfor ein vanskeleg dilemma. På den eine sida var det politiske motstandarar klare til å håna og bruke Mary sine handlingar mot han. På den andre sida var det nære og allierte som oppmoda han til å halde henne i tømme for å unngå meir pinlegheit for seg sjølv og nasjonen.

Dette reiser viktige spørsmål om påverknadsgrenser i ein relasjon. Skal ein partnar pålegge si vilje overfor den andre? Kor mykje personleg fridom bør ein ofre for omdømet eller samfunnets normer? Og viktigast av alt, bør andre dømme handlingane og kommentarene til ein person sin partnar?

Desse spørsmåla er ikkje avgrensa til historiske personar som Lincolnane. Sjølv i dag står ektefell