Propozycja opodatkowania węgla za 100 miliardów dolarów byłaby aktem niewiarygodnej samookaleczenia i zniszczyłaby australijski przemysł eksportowy, aby zatopić nieudowodnione branże.
Propozycja Instytutu Supermocy, przedstawiona przez Rossa Garnauta i Roda Simsa, zakłada wprowadzenie opłaty w wysokości 100 miliardów dolarów rocznie do 2030 roku, pobieranej od australijskich emisji pochodzących z depozytów mineralnych podziemnych i importowanych towarów. Dochód z tej opłaty miałby być wykorzystany do przeprowadzenia głębokiej transformacji gospodarczej.
Ta propozycja, polegająca na opodatkowaniu australijskich towarów eksportowych na podstawie emisji generowanych w krajach, które je kupują, nie jest stosowana w żadnym innym kraju. Jednak taka forma opodatkowania spowodowałaby spadek konkurencyjności australijskich eksporterów.
Garnaut i Sims sugerują, że dochody z tej opłaty powinny zostać wykorzystane na dofinansowanie konsumentów energii w kraju oraz branż zależnych od odnawialnych źródeł energii, wybranych przez rząd. Jednak przed wprowadzeniem tego typu opodatkowania i dofinansowania, należy odpowiednio przygotować i rozwinąć nowe branże, które zastąpią obecne australijskie przemysły eksportowe.
Propozycje Instytutu Supermocy stanowią zagrożenie dla australijskiej prosperacji w szybko zmieniającym się świecie. Zanim podejmiemy takie działania, musimy dokładnie zastanowić się, w jaki sposób najlepiej wprowadzić nasz kraj w przyszłe dekady.
Aktualnie wartość australijskiego węgla, LNG i rudy żelaza wynosi około 350 miliardów dolarów rocznie, a łączny zysk operacyjny sektora górniczego to około 200 miliardów dolarów rocznie. Wprowadzenie tak wysokiej opłaty spowodowałoby załamanie rentowności naszych głównych branż eksportowych. Wywołałoby to gwałtowny spadek wolumenu eksportu, a konkurencyjność australijskiemu eksporterowi spadłaby na skutek podniesienia ceny światowej.
Wpływ tego opodatkowania na gospodarkę byłby ogromny. Budowa nowych, opartych na odnawialnych źródłach branż, wymagałaby ogromnych nakładów finansowych i umiejętności, które nie są dostępne natychmiast. Zniszczenie naszych obecnych przemysłów eksportowych przed rozbudową nowych byłoby wielkim błędem.
Sims i Garnaut sugerują również dofinansowanie kosztów energetycznych dla konsumentów w kraju, co mogłoby wpłynąć na obniżenie inflacji. Należy jednak pamiętać, że spadek dochodów z eksportu surowców kopalnych i wzrost importu potrzebnego do budowy nowych branż ekologicznych spowodowałyby gwałtowny spadek wartości dolara australijskiego. Razem z dofinansowaniem projektów ekologicznych, powodowałoby to wzrost inflacji, a co za tym idzie, możliwość podwyżki, a nie obniżki stóp procentowych.
Budowę nowych branż należy prowadzić stopniowo, aby nie niszczyć naszych mocnych stron poprzez opodatkowywanie eksportu i dofinansowywanie konsumpcji oraz nowych, nieudowodnionych branż. Ryzyko jest widoczne w przypadku producentów niklu, litu i miedzi, którzy borykają się z problemami związanymi z obniżonymi cenami minerałów, obiecujących zyski związane z popytem na odnawialne źródła energii.
Wybór przyszłych przemysłów przetwórczych opartych na zielonej technologii, które odniosą sukces, to już wyzwanie. Które z tych branż będzie najlepsza dla Australii i będzie generować dochody z eksportu, jest jeszcze mniej pewne. W dużej mierze zależeć będzie od tego, czy świat będzie skłonny płacić premię za produkty ekologiczne. Decyzją, którą branżą Australia będzie miała przewagę konkurencyjną, nie powinny zajmować się rząd i producenci lobbujący w ich imieniu.
Równie prawdopodobne jest to, że australijskie eksporty zostaną zastąpione przez paliwa o niższej jakości i wyższej emisji pochodzące z źródeł krajowych w Chinach, Indiach i naszych konkurentach. W rezultacie, redukcja światowych emisji dwutlenku węgla spowodowana naszym podatkiem może okazać się rozczarowująca.
Te propozycje Instytutu Supermocy nie są odpowiednim sposobem na promowanie australijskiego dobrobytu w szybko zmieniającym się świecie. Musimy bardzo dokładnie zastanowić się, w jaki sposób najlepiej umiejscowić nasz kraj na przyszłość.
W sekcji Pogosta pytania przedstawiamy odpowiedzi na kluczowe tematy i informacje przedstawione w artykule.
1. Jaką propozycję przedstawia Instytut Supermocy?
Instytut Supermocy proponuje wprowadzenie opłaty w wysokości 100 miliardów dolarów rocznie do 2030 roku, pobieranej od australijskich emisji pochodzących z depozytów mineralnych podziemnych i importowanych towarów. Dochody z tej opłaty będą przeznaczone na przeprowadzenie głębokiej transformacji gospodarczej.
2. Dlaczego taka forma opodatkowania nie jest stosowana w żadnym innym kraju?
Opodatkowanie australijskich towarów eksportowych na podstawie emisji generowanych w krajach, które je kupują, nie jest stosowane w żadnym innym kraju, ponieważ może spowodować spadek konkurencyjności australijskich eksporterów.
3. Jakie są sugestie co do wykorzystania dochodów z opłaty?
Garnaut i Sims sugerują, że dochody z opłaty powinny zostać wykorzystane na dofinansowanie konsumentów energii w kraju oraz branż zależnych od odnawialnych źródeł energii, wybranych przez rząd.
4. Jakie mogą być konsekwencje wprowadzenia wysokiej opłaty?
Wprowadzenie tak wysokiej opłaty spowodowałoby załamanie rentowności australijskich branż eksportowych, spadek wolumenu eksportu oraz obniżenie konkurencyjności australijskich eksporterów.
5. Jak wpłynęłoby wprowadzenie opodatkowania na inflację?
Spadek dochodów z eksportu surowców kopalnych i wzrost importu potrzebnego do budowy nowych branż ekologicznych może spowodować gwałtowny spadek wartości dolara australijskiego, co w połączeniu z dofinansowaniem projektów ekologicznych, doprowadziłoby do wzrostu inflacji.
6. Dlaczego wartość dolara australijskiego wpływa na możliwość podwyżki stóp procentowych?
Spadek wartości dolara australijskiego i wzrost inflacji może skutkować koniecznością podwyższenia stóp procentowych, a nie ich obniżenia.
7. Dlaczego budowa nowych branż powinna być prowadzona stopniowo?
Budowa nowych branż opartych na odnawialnych źródłach energii wymaga ogromnych nakładów finansowych i umiejętności, które nie są dostępne natychmiast. Niszczenie obecnych przemysłów eksportowych przed rozbudową nowych może okazać się błędem.
8. Jakie są potencjalne ryzyka związane z opracowaniem nowych branż ekologicznych?
Nie jest pewne, które branże będą najlepsze dla Australii i będą generować dochody z eksportu, ponieważ zależeć będzie od światowej premii za produkty ekologiczne. Decyzję, która branża będzie miała przewagę konkurencyjną, powinny podejmować nie rząd i producenci lobbujący w imieniu branż, a rynek.
9. Jakie są potencjalne konsekwencje wprowadzenia podatku na eksport?
Istnieje możliwość, że australijskie eksporty zostaną zastąpione przez paliwa o niższej jakości i wyższej emisji pochodzące z krajowych źródeł w Chinach, Indiach i konkurentach Australii. W rezultacie, redukcja światowych emisji dwutlenku węgla spowodowana podatkiem może okazać rozczarowująca.
Związane linki:
– Ministerstwo Środowiska Australii
– Austrade – Narodowa Agencja Promocji Handlu i Inwestycji
The source of the article is from the blog bitperfect.pe