Annabelle Stephenson
Another Code: Recollection’ı Nintendo Switch üzerinde oynamaya başladığımdan beri, aklımda sürekli dönen bir düşünce var. Gizemli bulmacaları çözerken ve hatta yerler arasındaki basit geçişler sırasında bile yanımda oluyor. Bu düşünce şu: Buna gerçekten inanamıyorum.
Ancak şöyle açıklayayım, Another Code: Recollection kötü bir oyun değil. Gerçekte ne olduğunu açıklayayım: “tamamen geliştirilmiş” iki oyunun bir arada bulunduğu ve gizem ile bulmaca çözmenin harmanlandığı bir oyun. İçinde Another Code: Two Memories ve Another Code: R – A Journey into Lost Memories’in bulunduğu bir paket. İlki Nintendo DS için neredeyse 20 yıl önce çıktı (Kuzey Amerika’da Trace Memory olarak bilinirken), ikincisi ise 15 yıl önce Wii konsolu için çıktı, ancak Kuzey Amerika pazarına ulaşamadı.
Her iki oyun da eleştirmenler tarafından olumlu karşılandı, ancak satışlarda büyük bir başarı yakalayamadı. Another Code: Recollection geliştirilmiş görseller, yeni diyaloglar ve ek ipucu ve gezinme sistemlerine sahip olsa da, aslında hâlâ aynı iki oyun. Her şey şimdi çok daha iyileştirilmiş olsa da temel değişmedi.
Benzersiz yüzlerce element içeren oyunların hikayesini burada bir anda ortaya çıkartmam uygun olmaz, ancak Ashley Mizuki Robbins adlı karakterin ebeveynlerinin kaybolmasıyla ilgili ipuçlarını araştırmak üzere hareket ettiği her iki oyunda baş karakterdir. Oyuncular, belirsiz ve kayıp anıların cevaplarını ararken, Ashley’nin yolculuğuna eşlik edecek ve bulmacaları çözecekler. Bu, duyduğunuzdan çok daha heyecan verici bir deneyim olacağını size garanti edebilirim, ancak unutmayın, Subway Surfers ve TikTok’un birleşimi değil.
Bununla birlikte, Another Code oyunları anında heyecan verici ve dikkat çekici olsa da, eski oyunların tekrar yayınlanmasının şimdilerde sadece birkaç şirketin endişesi olduğu görülüyor. Bu yeni bir problem değil, ancak Nintendo gibi devler için, Nintendo Switch Online’da klasik oyunların mevcut olması nedeniyle daha da karmaşık hale geliyor. İnsanların çoğunu memnun etmek için eski oyunları yeni bir platforma taşımak yeterliyken, neden tamamen yeni bir versiyonunu piyasaya sürsünler ki? Aynı eski oyunların dijital sürümleri, örneğin Golden Sun gibi, sıfırdan yeniden yapmaktan daha basit bir çözüm gibi görünüyor.
Ayrıca, oyunun yaratıcısı olan Cing şirketinin 15 yıldan uzun süre önce battığını unutmamak gerekiyor. Şirket, Mart 2010’da iflas etmeden bir yıl önce Wii için yayımlanan iyi karşılanan Little King’s Story’nin yanı sıra Nintendo tarafından yayımlanan Cing’in diğer büyük oyunları hâlâ bir tür belirsizlik içinde duruyor.
Bu bağlamı dikkate alarak “Buna gerçekten inanamıyorum” dediğimde ne demek istediğimi ancak anlayabilirsiniz. Ben sadece inanamıyorum! İşte önceden bahsettiğim sebepler göz önüne alındığında, Another Code: Recollection’ın var olduğuna inanmak zor. Anlamını çok derinlemesine incelemek istemem, ancak Nintendo Switch üzerinde Hotel Dusk ve devam oyununun da aynı şekilde işlenmiş halini görmek isterdim. Yayın gününde mağazada sadece bir tane mevcut olduğu için fiziksel bir kopya satın alabilmek gerçekten bir mucize gibi hissettirdi.
Umarım bu yaklaşım, Nintendo, PlayStation ve Xbox gibi yetkililer tarafından da fark edilir. Umarım bu şirketlerden herhangi biri eski bir oyunu tamamen yeni bir yorumla piyasaya sürdüğünde artık şaşırtıcı olmaz. (Eğer dinliyorsan Sega, Valkyria Chronicles 3’ün yerelleştirilmiş bir versiyonu için her şeyi verebilecek durumdayım.) Bu tür projelerin maliyetlerinin nasıl karşılandığını bilmiyorum ve içgüdüsel olarak hesaplanmadığını hissediyorum, ancak başka bir seçenek de görmüyorum. Bu yüzden Another Code: Recollection’ın yeni bir trendin başlangıcı olduğuna dair bir umutla açık kalmayı umalım. Zor hayal edilebilir olsa da, umarım daha uzun süredir oyuncular için sadece anıların ötesine geçen daha fazla oyuna yeniden hayat verir.
Sıkça Sorulan Sorular:
The source of the article is from the blog shakirabrasil.info
