John Nowacky
CGA (Color Graphics Adaptor) to nazwa, która może wywołać uśmiech na twarzy wielu osób, które pamiętają czasy archaicznej technologii. Są to czasy, gdy gry komputerowe nie były jeszcze tak rozwinięte jak dziś, a grafika na PC pozostawiała wiele do życzenia. Historia CGA jest pełna kompromisów i komentarzy o kiepskiej jakości, ale warto docenić fakt, że było to pierwsze kolorowe rozwiązanie dla komputerów PC.
W latach 80-tych XX wieku, gdy technologia była w powijakach, grafika komputerowa na PC dawała wiele do życzenia. Karta graficzna CGA była często krytykowana, nazywana żartobliwie „crap graphics adapter”. Nie była stworzona z myślą o grach – początkowo IBM chciało stworzyć standard graficzny umożliwiający wyświetlanie wykresów słupkowych. Nie przypuszczano, że otworzy to drzwi dla rozwoju gier komputerowych.
Później pojawiły się bardziej zaawansowane karty graficzne, takie jak EGA i VGA, które zdążyły już przyczynić się do znacznej poprawy jakości grafiki na PC. Jednak CGA nadal znajdowała swoje miejsce w tańszych maszynach PC, takich jak Amstrad PC1512. Mimo że CGA pojawiła się w roku 1981, wiele oprogramowań nadal było z nią kompatybilnych aż do wczesnych lat 90-tych – nawet system Windows 3.0 można było uruchomić na tej karcie.
Podstawowa wersja CGA, która wykorzystywała pamięć o pojemności 16 KB, obsługiwała paletę 16 kolorów. Były to prymitywne czasy, więc osiem z nich było w zasadzie dwoma intensywnościami czterech podstawowych barw – czerwonej, zielonej, niebieskiej i czarnej. Ponadto, dzięki czwartemu bitowi, można było zmieniać „intensywność” kolorów. Takie podejście do grafiki nie dało wiele możliwości, ale można było w ten sposób uzyskać efekt 4-bitowej kolorystyki.
Oczywiście, nie wszystkie te kolory można było jednocześnie wyświetlić na ekranie. Tryb tekstowy umożliwiał widok 16 kolorów na ekranie, ale w rozdzielczości tekstu 640 x 200 pikseli. W tym trybie można było wykorzystać kod ASCII, aby wyświetlać różne kształty i tworzyć obrazki. To skomplikowane podejście do grafiki wymagało „wpisywania” obrazu zamiast rysowania go, ale dla wielu osób dostarczało to godziną zabawy i twórczej ekspresji.
Podsumowując, mimo że karta graficzna CGA nie mogła konkurować z późniejszymi rozwiązaniami, wprowadziła pierwsze kroki do kolorowej grafiki dla komputerów PC. Dzięki temu, dziś możemy cieszyć się zaawansowanymi grafikami, które niegdyś były tylko marzeniem.
CGA (Color Graphics Adaptor) to nazwa, która może wywołać uśmiech na twarzy wielu osób, które pamiętają czasy archaicznej technologii. Są to czasy, gdy gry komputerowe nie były jeszcze tak rozwinięte jak dziś, a grafika na PC pozostawiała wiele do życzenia. Historia CGA jest pełna kompromisów i komentarzy o kiepskiej jakości, ale warto docenić fakt, że było to pierwsze kolorowe rozwiązanie dla komputerów PC.
W latach 80-tych XX wieku, gdy technologia była w powijakach, grafika komputerowa na PC dawała wiele do życzenia. Karta graficzna CGA była często krytykowana, nazywana żartobliwie „crap graphics adapter”. Nie była stworzona z myślą o grach – początkowo IBM chciało stworzyć standard graficzny umożliwiający wyświetlanie wykresów słupkowych. Nie przypuszczano, że otworzy to drzwi dla rozwoju gier komputerowych.
Później pojawiły się bardziej zaawansowane karty graficzne, takie jak EGA i VGA, które zdążyły już przyczynić się do znacznej poprawy jakości grafiki na PC. Jednak CGA nadal znajdowała swoje miejsce w tańszych maszynach PC, takich jak Amstrad PC1512. Mimo że CGA pojawiła się w roku 1981, wiele oprogramowań nadal było z nią kompatybilnych aż do wczesnych lat 90-tych – nawet system Windows 3.0 można było uruchomić na tej karcie.
Podstawowa wersja CGA, która wykorzystywała pamięć o pojemności 16 KB, obsługiwała paletę 16 kolorów. Były to prymitywne czasy, więc osiem z nich było w zasadzie dwoma intensywnościami czterech podstawowych barw – czerwonej, zielonej, niebieskiej i czarnej. Ponadto, dzięki czwartemu bitowi, można było zmieniać „intensywność” kolorów. Takie podejście do grafiki nie dało wiele możliwości, ale można było w ten sposób uzyskać efekt 4-bitowej kolorystyki.
Oczywiście, nie wszystkie te kolory można było jednocześnie wyświetlić na ekranie. Tryb tekstowy umożliwiał widok 16 kolorów na ekranie, ale w rozdzielczości tekstu 640 x 200 pikseli. W tym trybie można było wykorzystać kod ASCII, aby wyświetlać różne kształty i tworzyć obrazki. To skomplikowane podejście do grafiki wymagało „wpisywania” obrazu zamiast rysowania go, ale dla wielu osób dostarczało to godziną zabawy i twórczej ekspresji.
Podsumowując, mimo że karta graficzna CGA nie mogła konkurować z późniejszymi rozwiązaniami, wprowadziła pierwsze kroki do kolorowej grafiki dla komputerów PC. Dzięki temu, dziś możemy cieszyć się zaawansowanymi grafikami, które niegdyś były tylko marzeniem.
Dodatkowe informacje na temat przemysłu komputerowego i prognoz rynkowych można znaleźć na stronie głównej ComputerWorld. Przedstawia ona bieżące wiadomości i trendy związane z technologią. Do innych interesujących źródeł informacji należą również CNET i The Verge, które oferują szeroki przegląd nowości technologicznych.
The source of the article is from the blog lanoticiadigital.com.ar
