Dei konkurranseutestengde verktya av Activision Blizzard i profesjonelle Call of Duty-ligaer

I ein nyleg rettssak som vart reist i ein føderal domstol i Los Angeles, vart Activision Blizzard skulda for å misbruke sin «monopolistiske» posisjon i høve til dei profesjonelle Call of Duty-ligaene. Saksøkjaren hevder at selskapet har brukt si makt til å tvinge sal av lag og fråtekje profesjonelle spelarar rettferdig inntening.

Hector Rodriguez, kjend under pseudonymet sitt «H3CZ,» og Seth Abner, òg kjend som «Scump,» saman med HECZ Hector Rodriguez LLC, krev erstatning for det dei meiner er tvungne transaksjonar. Ifølge søksmålet hevdar saksøkarane at dei har lidd tap på meir enn $120 millionar som følgje av Activisions handlingar.

Søksmålet påstår at Activision, utgivaren av den populære Call of Duty-serien, har «100%» kontroll over Call of Duty-ligaene og hindrar etableringa av konkurranseutsatte ligaer. Selskapet blir også skulda for å true spelarar og lageiere til å godta anti-konkurrerande vilkår.

Ein vesentleg del av saka kretsar kring Call of Duty-ligaen, som består av maksimalt 12 lag. Innført i 2020, vart ligaen designa for å likne tradisjonelle lagidrettsligaer.

Rodriguez og Abner peikar på nøkkeljuridiske skilnader mellom Call of Duty-ligaen og store profesjonelle sportsligaer som NFL og NBA. I desse store sportsligaene forhandlar spelarane sin eigen foreining kollektive avtalar som styrer lønnsreglar, arbeidstid og arbeidsvilkår. Kollektivavtalar er unntatt frå kartellundersøkingar på grunn av lønnsrammer, maksimale innteningar og andre konkurransenøytraliserande reglar.

I tilfellet med Activision finst det ingen slike kollektive avtalar med profesjonelle spelarar, noko som gjer reglane som styrer desse spelet underlagt kartellrettsleg kontroll. Rodriguez og Abner hevdar at Call of Duty-spelarar er «tvunge til å akseptere» mange vilkår dei anser som anti-konkurrerande. Ifølgje dei blir profesjonelle Call of Duty-spelarar fråteke moglegheita til å ta imot sponsorar eller kontraktar med merkevare, så vel som å motta direkte eller indirekte kompensasjon frå ikkje-Activision Blizzard-spelutgjevarar. Ytterlegare strømmeavtalar avgrensar korleis spelarar blir kompensert for strømmene sine.

Dei to spelarane skuldar òg Activision for å utøve urimeleg press for å signere kontraktar. Ifølgje deira redegjeringar vart kontraktsvilkåra lagde fram for dei på upassande tidspunkt, til dømes under fotoskot, og selskapet krevde umiddelbare signaturar. Å nekte å signere innebar risikoen for utestenging frå CoD-ligaen.

Activision, som vart kjøpt opp av Microsoft i fjor for $69 milliardar, uttalte i ei kunngjering at krava frå saksøkarane ikkje hadde fagleg eller juridisk grunngjeving, og dei nekta å utbetale erstatning i «tital millionar dollar.»

Rodriguez og Abner beskriv òg ein situasjon der Activision påstås å tvinge Call of Duty-lagal til å betale ein «inngangspris» på $27,5 millionar. I tillegg blir laga pålagde å dele 50% av visse inntektskategoriar, inkludert billettsal og sponsorar, og gi Activision moglegheita til å signere eksklusive sponsor- og kringkastingsavtalar, noko som saksøkarane meiner er leigeavtaleoppførsel der Activision draumar nytte utan å gi likeverdig kompensasjon.

Dette er ikkje første gongen Activision har blitt stilt overfor påstandar om anti-konkurrerande praksisar. I fjor nådde selskapet ein avtale med Justisdepartementet over påstandar om å undertrykke spelarløner gjennom de facto lønnsrammer. Medan Activision samtykte i å implementere visse endringar i praksisen, vedgjekk dei ikkje skuld.

Rodriguez er ein kjend figur i esportssamfunnet. Som ein del av den tidlege bølga av esportslageigarar som gjekk inn i investeringsmarknaden før investeringsbølgja i 2017/2018, tok han kontroll over OpTic Gaming i 2007 og utvikla organisasjonen, med fokus på både spel og innhaldsskaping. Denne forretningsmodellen bidrog til veksten av esportindustrien, og tiltrekte investerarar frå sports-, media-, underhaldnings- og privatkapitalsektorar.

Auka interesse frå utgjevarar som Activision Blizzard førte til skapinga av merkevaretilknytte ligaer modellert etter NFL eller NBA. Activision Blizzard lanserte to slike ligaer, knytt til Call of Duty og Overwatch, og selte franchisespotar i begge ligaer for ni-sifra millionbeløp. Medan nokre av ligeigarane, inkludert Rodriguez, har vore lenge forsvararar av esport, er fleirtalet nykommarar, som Robert Kraft, Stan Kroenke, Mark Ein og Jeff Wilpon.

Ein stor del av dei $120 millionane i kravet om skadeoppgjerder stammar frå at Rodriguez skal ha vorte påstått tvungen til å gi frå seg eigar- og rettigheiter. Ifølgje saksøkaren «nektet Activision å forhandle med Rodríguez som einaste eigar» og pressa han til å samarbeide med Activision-føretrekte milliardærar. Rodriguez antydar at han og OpTic-laget hans ville vorte utelukka frå Call of Duty-konkurransen om han og investerarane ikkje nådde ein avtale. Søksmålet viser til at Rodriguez hadde lite forhandlingskraft i denne situasjonen og til slutt gav opp 92% av aksjane sine i OpTic.

Dei høge forventingane til desse moderne esportsligaene vart aldri realisert. Å monetarisere store nettpublikum viste seg meir utfordrande enn føresett, og heile industrien opplevde ein periode som vart kjend som «esports-vinteren.»

Utgjevarar byrja kutte kostnadar, og over 6 000 oppseiingar vart kunngjort dei første seks vekene av 2024, noko som skapte uro i esportsscenen. Activision Blizzard avvikla effektivt Overwatch-ligaen i slutten av i fjor, og Riot Games omforma nyleg si nordamerikanske League of Legends-liga, noko som utløyste organiserte protestar frå nokre profesjonelle spelarar.

I dei komande vekene vil Activisions juridiske team svare på søksmålet og avvise påstandane. Selskapet vil også legge fram eit krav om avvising av søksmålet, med påstanden om at Call of Duty-modellen aukar moglegheitene til laga og spelarane, og om dei blir tvunge til å adoptere ein alternativ og økonomisk ufordelaktig modell, kan dei ha ingen annan moglegheit enn å redusere eller eliminere spelarutsiktene i Call of Duty-ligaen. Selskapet vil truleg argumentere for at Rodriguez og Abner friviljug gjekk inn i transaksjonane, mogleg med råd eller moglegheita til å hyre juridisk representasjon, og at misnøye ikkje er grunn til å oppheve avtalen.